ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ : ਭਗਵਾਨ ਸ਼ੰਕਰ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਤਾਰਨਹਾਰ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਹੈ। ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਦੇਵੀ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਪੂਜਾ, ਵਰਤ ਆ

ਦਿ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦਿਨ ਵੇਲੇ ਹੀ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਸਵਾਲ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਗਵਾਨ ਭੋਲੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਰਨ ਲਈ ਰਾਤ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਕਿਉਂ ਲੈਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਆਖਿਰ ਭਗਵਾਨ ਸ਼ੰਕਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੀ ਪਿਆਰ ਕਿਉਂ ਕਰਦੇ ਹਨ?

ਭਗਵਾਨ ਸ਼ਿਵ ਵਿਨਾਸ਼ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਤਮੋਗੁਣ ਦੇ ਮਾਲਕ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਤਮੋਮਈ ਰਾਤ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਣਾ ਸੁਭਾਵਕ ਹੈ। ਰਾਤ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧ ਹੈ, ਇਸਦਾ ਆਉਣਾ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਜੋ ਜੀਵ ਦਿਨ ਭਰ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਉਤਸੁਕਤਾ ਰਾਤ ਨੂੰ ਅੰਤ ਵੱਲ ਵਧਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਨੀਂਦ ਦੁਆਰਾ ਚੇਤਨਾ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਸ਼ਿਵ ਵਿਨਾਸ਼ ਦਾ ਦੇਵਤਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਲਈ ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਹੈ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਭਗਵਾਨ ਸ਼ੰਕਰ ਦੀ ਪੂਜਾ ਇਸ ਰਾਤ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰਾਤ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਭਾਵ ਪ੍ਰਦੋਸ਼ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸ਼ਿਵਰਾਤਰੀ ਦਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਹੋਣਾ ਵੀ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਹੈ। ਚੰਦਰਮਾ ਸ਼ੁਕਲ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਪੂਰਨ ਅਤੇ ਬਲਵਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਚੰਦਰਮਾ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਰਸ ਦਾ ਦਾਤਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਲਈ ਜੋਤਿਸ਼ ਵਿਚ ਇਸ ਨੂੰ ਮਨ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਵਾਧੇ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਰਸਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਪੱਖ ਵਿਚ ਚੰਦਰਮਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੀਵਨ ਦੇ ਸੰਸਾਰਕ ਸੁਆਦਾਂ ਵਿਚ ਕਮੀ ਆਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪੂਰਨ ਵਿਕਾਰ ਅਮਾਵਸੀਆ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਮਹਾਸ਼ਿਵਰਾਤਰੀ ਦਾ ਵਰਤ ਅਤੇ ਜਾਗਰਣ ਕਿਉਂ?

ਰਿਸ਼ੀ ਮਹਾਰਿਸ਼ੀਆਂ ਨੇ ਵਰਤ ਨੂੰ ਸਾਰੀਆਂ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਰਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮੰਨਿਆ ਹੈ। ਗੀਤਾ ਅਨੁਸਾਰ ਵਰਤ ਵਿਸ਼ੇ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦਾ ਪੱਕਾ ਸਾਧਨ ਹੈ। ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਅਭਿਆਸ ਲਈ ਵਰਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਵਰਤ ਦੇ ਨਾਲ ਰਾਤ ਦਾ ਜਾਗਣਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਸੰਜਮੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਵਰਤ ਰੱਖ ਕੇ ਇੰਦਰੀਆਂ ਅਤੇ ਮਨ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਾਗ ਕੇ ਆਪਣੇ ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਇਸ ਮਹਾਰਾਤਰੀ ‘ਤੇ ਵਰਤ ਰੱਖਣ ਦੇ ਨਾਲ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਾਗ ਕੇ ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।