The Summer News
×
Tuesday, 21 May 2024

ਬਾਬਾ ਆਮਟੇ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮੁਰਲੀਧਰ ਦੇਵੀਦਾਸ ਆਮਟੇ ਦਾ

-ਅਸ਼ਵਨੀ ਜੇਤਲੀ-
ਜਨਮ 26 ਦਸੰਬਰ, 1914 ਨੂੰ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਵਰਧਾ ਵਿਚ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ। 1936 ਵਿੱਚ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪ੍ਰੈਕਟਿਸ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। 1942 ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਾਸ਼ਨ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਮਹਾਤਮਾ ਗਾਂਧੀ ਦੀ ਭਾਰਤ ਛੱਡੋ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲਈ ਕੈਦ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਬਚਾਅ ਪੱਖ ਦੇ ਵਕੀਲ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਨਿਆਂ ਲਈ ਗਾਂਧੀ ਦੀ ਅਹਿੰਸਕ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਕੇ, ਆਮਟੇ ਨੇ 1940 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਕਾਨੂੰਨੀ ਕੈਰੀਅਰ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਦੱਬੇ-ਕੁਚਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਆਸ਼ਰਮ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਏ।


ਕੁਸ਼ਟ ਰੋਗ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਆਮਟੇ ਦਾ ਧਿਆਨ ਉਸ ਬਿਮਾਰੀ ਵੱਲ ਗਿਆ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕੋੜ੍ਹ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ, ਇੱਕ ਕੁਸ਼ਟ ਰੋਗ ਕਲੀਨਿਕ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਕਲਕੱਤਾ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਟ੍ਰੋਪੀਕਲ ਮੈਡੀਸਨ ਵਿੱਚ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਕੋਰਸ ਕੀਤਾ। 1949 ਵਿੱਚ ਆਮਟੇ ਨੇ ਕੋੜ੍ਹ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਇਲਾਜ, ਮੁੜ ਵਸੇਬੇ ਅਤੇ ਸਸ਼ਕਤੀਕਰਨ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਇਕ ਆਸ਼ਰਮ ਆਨੰਦਵਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਕੇਂਦਰ ਸਿਹਤ ਦੇਖ-ਰੇਖ, ਖੇਤੀਬਾੜੀ, ਛੋਟੇ ਪੈਮਾਨੇ ਦੇ ਉਦਯੋਗ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਅਪਾਹਜ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ।


ਕੁਸ਼ਟ ਰੋਗ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕੰਮ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਆਮਟੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਸਮੇਤ ਕਈ ਹੋਰ ਲਹਿਰਾਂ ਲਈ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਰਹੇ। ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਉਹਨਾਂ ਨਰਮਦਾ ਨਦੀ 'ਤੇ ਹਾਈਡ੍ਰੋਇਲੈਕਟ੍ਰਿਕ ਡੈਮਾਂ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ, ਦੋਵੇਂ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਅਤੇ ਡੈਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਜਾੜੇ ਗਏ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ 1990 ਵਿੱਚ ਆਮਟੇ ਨੇ ਇਸ ਕਾਰਜ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਨੰਦਵਨ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਸ਼ਰਮ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ। 2008 ਵਿਚ ਅੱਜ ਦੇ ਦਿਨ ਯਾਨੀ 9 ਫਰਵਰੀ ਨੂੰ ਉਹ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਆਖ ਗਏ। ਅਜਿਹੀ ਮਾਨਵਵਾਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਬਾਬਾ ਆਮਟੇ ਦਾ ਜੀਵਨ ਲੋਕਾਈ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਸੀ। ਆਮਟੇ ਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਕੰਮ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ।

Story You May Like